σκληρωτικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που επιφέρει σκλήρωση, σκληρυντικός

2. ιατρ. αυτός που πάσχει από σκλήρυνση οργάνου ή ιστού

3. φρ. «σκληρωτικά οστάρια»

βιολ. α) δακτύλιος από μικρά οστά γύρω από τον σκληρό χιτώνα τού οφθαλμού τών πτηνών

β) δακτύλιος από μικρά οστά που περιβάλλουν τον οφθαλμό τών ψαριών, αλλ. οστέινες πλάκες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκληρῶ / σκλήρωση. Η λ. μαρτυρείται από το 1836 στον Δ. Α. Μαυροκορδάτο].